Παρασκευή πρωί
Το φαξ με τα στοιχεία της Δήμητρας Ζησοπούλου έφτασε γύρω στις οχτώμισι το πρωί, ελάχιστα λεπτά αφού επέστρεψε η Ρίζου στο γραφείο της από την συνομιλία με τον προϊστάμενο. Περιείχε πληροφορίες για την διεύθυνση της νεαρής γυναίκας, την οικογενειακή της κατάσταση, ήταν άγαμη, από πότε είχε την άδεια οδήγησης άραγεαπό τα 18 της, 8 χρόνια δηλαδή, την ημερομηνία δήλωσης κυκλοφορίας του fiesta στο όνομά της, πριν ένα χρόνο, την ηλικία του αυτοκινήτου, τετραετίας, το όνομα του μηχανικού, ο οποίος άλλαξε για τελευταία φορά τα λάδια του αυτοκινήτου και την διεύθυνση του νηπιαγωγείου στο οποίο εργαζότανε.
Ωραία σκέφτηκε η επιθεωρητής Ρίζου, καλή η προεργασία της τροχαίας. Για να δούμε λοιπόν πρώτα από όλα το διαμέρισμα της Ζησοπούλου.
Λόγω δουλειάς αλλά και εμπειρίας ζωής, ήξερε πως ο τρόπος με τον οποίο ζει κανείς, αντικατοπτρίζει την προσωπικότητά του. Το δικό της διαμέρισμα ήταν ένα τυπικό διαμέρισμα χωρισμένης με παιδί. Ένα δωμάτιο για το παιδί, ένα για εκείνην, κουζίνα, μπάνιο και χολ, όλο και όλο. Με τον μισθό της και την διατροφή δεν ήθελε κάτι μεγαλύτερο. Δεν είχε διάθεση να χαλάει τα λεφτά της σε μεγαλομανή διαμερίσματα. Έτσι, σχετικά μικρό αλλά πρακτικό, αρκούσε για μάνα και κόρη. Μεγαλύτερο θα είχε και πιο πολλή δουλειά για να το κρατάει συγυρισμένο. Στο παιδικό δωμάτιο είχε η μικρή προσδιορίσει την διαρρύθμιση και θύμιζε δωμάτιο πριγκίπισσας βαμμένο στα ροζ. Με κόκκινα βελούδινα παιδικά καθίσματα, ροζ τούλια να κρέμονται από το ταβάνι πάνω από το παιδικό κρεβατάκι αριστερά και δεξιά, ένα μεγάλο οβάλ καθρέφτη, σαν αυτόν της μητριάς της Χιονάτης και με αστεράκια στο ταβάνι, να σπινθηρίζουν όλο το βράδυ και να δίνουν την αίσθηση έναστρου ουρανού. Στα υπόλοιπα δωμάτια του σπιτιού επικρατούσε το ξύλο, η παρουσία βιβλίων, κεραμικών και τα πράσινα και μπλε χρώματα.
Το διαμέρισμα της Δήμητρας Ζησοπούλου ήταν μια μεζονέτα σε μια πολυκατοικία στην Γλυφάδα. Στον κάτω όροφο σαλόνι, μοντέρνα ανοιχτή κουζίνα και μια μικρή τουαλέτα, στον πάνω όροφο δυο υπνοδωμάτια και ένα μεγαλύτερο μπάνιο. Μια γυριστή μεταλλική σκάλα συνέδεε τους δυο όροφους. Τα δωμάτια του δευτέρου όροφου κατέληγαν σε μπαλκόνια με καθίσματα και λουλούδια, αλλά και χαμηλά κατεβασμένες τέντες για να περιορίζουν τις ματιές των αγνώστων.
Το σπίτι ωραία και ζεστά διαρρυθμισμένο. Με παχιά χαλιά και έπιπλα ιδιαίτερης αξίας. Φαινόντουσαν να είναι κάποιας ηλικίας, όχι Luis XV ή kitsch, μάλλον 40 ή 50 χρόνων, άψογα διατηρημένα και δίχως κόκκο σκόνης πάνω τους.
"Χαράς το κουράγιο σου" θαύμασε η Ρίζου την αίσθηση καθαριότητας της Ζησοπούλου και συνέχισε να παρατηρεί το διαμέρισμα ώσπου είδε τον αυτόματο τηλεφωνητή να αναβοσβήνει ως ένδειξη ότι υπάρχουν μηνύματα που περιμένουν. Χρησιμοποιώντας την πίσω πλευρά ενός μολυβιού πάτησε το κουμπί και περίμενε να αρχίσει ο αυτόματος.
-Δήμητρα γεια σου, η Νίκη είμαι, υπάρχει πρόβλημα με την συναυλία των Corrs, δεν υπάρχουν πλέον εισιτήρια, τον Oκτώβρη πλέον, δεν ξέρεις πόσο στεναχωρέθηκα... Τι λες να πάμε την ημέρα της συναυλίας τουλάχιστον σινεμά; Μπορούμε να πάμε σε ένα multiplex κινηματογράφο και αποφασίζουμε αυθόρμητα σε ποια ταινία να μπούμε. Τι λες; Καλή ιδέα; Στείλε ένα sms γιατί τις επόμενες μέρες δεν θα έχω την δυνατότητα να διαβάζω τα email, o υπολογιστής μου έχει πρόβλημα. Πάλι... Περισσότερα όταν συναντηθούμε. Γεια χαρά Δήμητρα και τα λέμε....
...
-Πού χάθηκες μωρό μου; ρώτησε μια ανδρική φωνή. Σε ψάχνω, δεν απαντάς στα sms, πάλι σου άδειασε η μπαταρία του κινητού; Δεν μπορώ να έρθω αυτό το Σαββατοκύριακο, βγήκε δουλειά που δεν μπορεί να αναβληθεί. Άμα θέλεις μπορείς να με πάρεις στο κινητό... Φιλιά...
...
-Δήμητρα; Εκεί είσαι; Αν είσαι εκεί να το σηκώσεις αμέσως! Με ακούς; Δε θα παίζεις εσύ έτσι με εμένα. Θέλω την απάντησή σου και δεν δέχομαι άλλες καθυστερήσεις. Ο δικηγόρος σου έστειλε να χαρτιά, να τα υπογράψεις και να του τα στείλεις αμέσως πίσω! Με ακούς; Δε δέχομαι άλλες δικαιολογίες. Ο παππούς μας το άφησε και των δύο το οικόπεδο. Το ξέρεις ότι έχω ενδιαφερόμενο να το αγοράσει και ξέρεις τι θα μου συμβεί εάν δεν πάρω αυτά τα λεφτά.... Να με πάρεις οπωσδήποτε τηλέφωνο όταν έρθεις, ανεξάρτητα τι ώρα και αν είναι...
...
Δήμητρα, πήρα και πριν τηλέφωνο, πάρε με οπωσδήποτε, το ξέρεις ότι είναι πολύ σημαντικό. Δεν είναι στιγμή αυτή για να μου κάνεις παιχνίδια, δεν είμαστε παιδιά πλέον, αυτά να τα κανείς στα μυξιάρικα του νηπιαγωγείου σου, περιμένω... όχι απαιτώ την συνεργασία σου. Αν ο ενδιαφερόμενος αλλάξει γνώμη, καταστράφηκα και το ξέρεις. Πάρε με οπωσδήποτε τηλέφωνο.
...
τουτ, τουτ, τουυυυύτ.... τουτ, τουτ, τουυυυύτ
...
-Δεσποινίς Ζησοπούλου δεν σας πρόλαβα πριν φύγετε από το νηπιαγωγείο. Αύριο μόλις έρθετε να περάσετε από το γραφείο μου, θέλω να συζητήσουμε το πρόβλημα της μικρής Τριανταφυλλίδου πριν ειδοποιήσω τις αρμόδιες αρχές. Επικοινώνησα με την οικογένεια της μικρής και τους κάλεσα για να πάρουν θέση. Τους ζήτησα για το καλό όλων μας να κρατήσουν απόλυτη διακριτικότητα. Ξέρετε ότι δεν θα ανεχθώ να συρθεί η υπόληψη του νηπιαγωγείου μας στο βούρκο από τις εφημερίδες. Εύχομαι να είστε σίγουρη για τις κατηγορίες σας. Αλλά ίσως όλα να ξεδιαλυθούν όταν μιλήσουμε με τους γονείς της μικρής. Η διευθύντρια...
...
-Δήμητρα γλυκιά μου, πάρε με σε παρακαλώ τηλέφωνο, αρχίζω να ανησυχώ...
...
-...Εεεε, δεν ξέρω αν είναι το σωστό νούμερο... Moυ έδωσες το τηλέφωνό σου προχθές στο chat, κρίμα που δεν είσαι εκεί, και είχα διάθεση για κουβέντα... Μόλις συνειδητοποίησα ότι δεν ξέρω το όνομά σου. Μόνον το ψευδώνυμο από το chat δεν_είμαι_άγγελος. Να σου πω το δικό μου; Άμα με πάρεις τηλέφωνο θα σου το πω: 6978 1200237. Προχθές στο chat ήσουν απίθανη...
Εννέα τηλεφωνήματα λοιπόν, ένα από μια Νίκη, μάλλον φίλη, πέντε από τρεις διαφορετικές ανδρικές φωνές, ένα χωρίς μήνυμα, ένα από κάποιον εξαγριωμένο και ένα μήνυμα, μάλλον από την διευθύντρια του νηπιαγωγείου. Η Μαρία Ρίζου έψαξε στην τσέπη της, βρήκα ένα διπλωμένο χαρτομάντιλο, το τίναξε για να ανοίξει και το χρησιμοποίησε προκειμένου να πιάσει το ακουστικό του τηλεφώνου χωρίς να σβήσει τυχόν δαχτυλικά αποτυπώματα. Στο τηλέφωνο ήταν ενεργοποιημένη η λειτουργία που κατέγραφε της εισερχόμενες κλήσεις αλλά και τα εξερχόμενα τηλεφωνήματα. Αντέγραψε στο μπλοκάκι της τα νούμερα μαζί με τις ενδείξεις της ώρας που έγιναν και συνέχισε να περιεργάζεται το διαμέρισμα. Προτιμούσε να έχει λίγο χρόνο μόνη της στον χώρο πριν έρθει η σήμανση. Να δημιουργήσει με την ησυχία της και χωρίς ενοχλήσεις άλλων μια δικιά της εικόνα για την Ζησοπούλου.
-Συνεχίζεται-
ΥΓ. H ιστορία και τα πρόσωπα της αστυνομικής ιστορίας είναι φανταστικά και ουδεμία ομοιότητα έχουν με καταστάσεις και πρόσωπα της πραγματικότητας.
